Hoofdstuk 10 - kan het ook anders?
Aan de Universiteit van Texas kwam kortgeleden een doctoraal student naar me toe en vroeg: “Waarom is Jezus de enige weg om een relatie met God te krijgen?” Ik had laten zien dat Jezus het recht voor zich opeiste dat Hij de enige weg tot God was, dat het getuigenis van de Schriften en de apostelen betrouwbaar was, en dat er genoeg bewijsmateriaal voorhanden was om het geloof in Jezus als Heiland en Heer te rechtvaardigen. Toch was zijn vraag: “Waarom nu juist Jezus? Is er geen andere manier om tot God te komen? En Boeddha? En Mohammed? Iemand kan toch gewoon een goed leven leiden? Als God echt zo’n liefhebbende God is, zou Hij dan niet alle mensen nemen zoals ze zijn?” Een zakenman zei tegen me: “U heeft duidelijk bewezen dat Jezus Christus de Zoon van God is. Zijn er behalve Jezus ook nog andere wegen tot gemeenschap met God?” Bovenstaande opmerkingen zijn typerend voor veel mensen van vandaag, die vragen waarom je nu juist in Jezus als Heiland en Heer moet geloven om tot contact met God te komen en de vergeving van zonden te ervaren. In antwoordde de student dat veel mensen het wezen van God niet begrijpen. Meestal is de vraag: “Hoe kan een liefhebbende God een zondig mens naar de hel laten gaan?” Mijn vraag zou zijn: “Hoe kan een heilige, rechtvaardige God een zondig mens in Zijn nabijheid toelaten?” Een verkeerde opvatting van de wezenlijke aard en natuur van God is de oorzaak geweest van zoveel theologische en ethische knelpunten. De meeste mensen begrijpen wel dat God een liefhebbende God is, maar verder komen ze niet. God is echter niet alleen een God van liefde. Hij is ook een rechtvaardige en heilige God.
We leren God werkelijk kennen uit Zijn eigenschappen. Maar een eigenschap is niet een gedeelte van God. Vroeger dacht ik, als ik al Gods eigenschappen nam - heiligheid, liefde, rechtvaardigheid, gerechtigheid - en ze optelde, dat de som dan gelijk zou zijn aan God. Maar dat is niet waar. Een eigenschap is niet een gedeelte van God, maar iets dat Gods wezen uitmaakt. Wanneer we bijvoorbeeld zeggen dat God liefde is, bedoelen we niet dat een gedeelte van God liefde is, maar dat liefde iets is dat Gods wezen uitmaakt. Wanneer God liefheeft, is Hij alleen maar Zichzelf.
Hier is een moeilijkheid gerezen als gevolg van het feit dat de mensen gingen zondigen. Een eeuwigheid geleden besloot God om de man en de vrouw te scheppen. Eigenlijk geloof ik dat de Bijbel aangeeft dat Hij man en vrouw schiep om Zijn liefde en majesteit met hen te delen. Maar toen Adam en Eva in opstand kwamen en hun eigen weg gingen, kwam de zonde het menselijk geslacht binnen. Dat was het moment waarop de mensen zondig werden of gescheiden van God. God bevond Zich in een moeilijke positie. Hij schiep mannen en vrouwen om Zijn glorie met Hem te delen en toch versmaadden zij Zijn aanwijzingen en geboden en kozen voor de zonde. Derhalve kwam Hij met Zijn liefde tot hen om hen te redden. Maar omdat Hij niet alleen een liefhebbend God is, maar ook een heilig en rechtvaardig God, zou juist die geaardheid van Hem ieder zondig mens willen uitroeien. De Bijbel zegt: “Want het loon van de zonde is de dood”. Zeg maar rustig dat God in moeilijkheden was.
In de Godheid - God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest - werd een besluit genomen. Jezus, God de Zoon, zou menselijk vlees aannemen. Hij zou de God-mens worden. Dit wordt beschreven in Johannes 1 waar staat dat het Woord vlees werd en onder ons woonde. En ook in Filippenzen 2, waar staat dat Christus Jezus Zichzelf ontledigd heeft en de gestalte van een mens heeft aangenomen. Jezus was de God-mens. Hij was net zozeer mens alsof Hij nooit God was geweest en net zozeer God alsof Hij nooit mens was geweest. Naar eigen verkiezing leefde Hij een zondeloos leven, in volkomen gehoorzaamheid aan de Vader. De Bijbelse waarheid: “Het loon van de zonde is de dood” was op Hem niet van toepassing. Omdat Hij niet alleen een beperkt mens is, maar ook een onbegrensd God, had Hij de onbegrensde mogelijkheid om de zonden van de wereld op Zich te nemen. Toen Hij naar het kruis ging, bijna tweeduizend jaar geleden, stortte een heilige, rechtvaardige God zijn toorn uit over Zijn Zoon. En toen Jezus zei: “Het is volbracht”, was Gods rechtvaardige aard tevreden gesteld. Je zou kunnen zeggen dat God op dat moment ‘verlof kreeg’ om de mensheid met liefde te behandelen zonder een zondig mens te hoeven verdelgen, omdat Gods rechtvaardige aard bevredigd was door Jezus’ dood aan het kruis.
Ik vraag de mensen dikwijls: “Voor wie is Jezus gestorven?” en meestal antwoorden ze: “Voor mij”, of “Voor de wereld”. En dan zeg ik: “Ja, dat is zo, maar voor wie is Jezus nog meer gestorven?” en dan antwoorden ze meestal: “Dat weet ik niet”. Mijn antwoord luidt: “Voor God de Vader”. Ziet u, Christus is niet alleen voor ons gestorven, maar Hij stierf ook voor de Vader. Dit wordt beschreven in Romeinen 3, waar het gaat over het zoenoffer. Zoenoffer betekent eigenlijk het voldoen aan een eis. En toen Jezus stierf aan het kruis stierf Hij niet alleen voor ons, maar Hij stierf om aan de heilige en rechtvaardige vereisten van Gods wezenlijke aard te voldoen.
Een voorval in Californië enkele jaren geleden, is een goede illustratie bij wat Jezus aan het kruis deed om Gods probleem met de zonden van de mensen op te lossen. Een jonge vrouw werd aange- houden omdat ze te hard reed. Ze kreeg een bon en moest voorkomen. De rechter las de dagvaardi- ging en vroeg: “Schuldig of onschuldig?” De vrouw antwoordde “Schuldig”. De rechter gaf een hamerslag op de tafel en legde haar een boete op van $100 of tien dagen hechtenis. Toen gebeurde er iets wonderlijks. De rechter stond op, deed zijn toga uit, kwam achter de tafel vandaan, haalde zijn portefeuille tevoorschijn en betaalde de boete. Hoe is dit te verklaren? De rechter was haar vader. Hij hield van zijn dochter maar hij was een rechtvaardig rechter. Zijn dochter had de wet overtreden en hij kon niet alleen maar tegen haar zeggen: “Omdat ik zoveel van je houd vergeef ik je. Je kunt gaan”. Als hij dat had gedaan, zou hij geen rechtvaardig rechter zijn geweest. Hij zou de wet niet hebben gehandhaafd. Maar hij hield zoveel van zijn dochter dat hij bereid was om zijn ambts- gewaad af te leggen en naar voren te lopen en als haar vader voor haar te handelen en de boete te betalen.
Deze illustratie laat enigermate zien wat God door Jezus Christus voor ons deed. Wij hebben gezondigd. De Bijbel zegt: “Het loon van de zonde is de dood”. Hoeveel Hij ook van ons hield, God moest de hamerslag laten vallen en zeggen: de doodstraf, omdat Hij een rechtvaardig God is. Maar Hij is ook een liefhebbend God, en Hij hield zoveel van ons dat Hij bereid was van de troon af te komen in de gedaante van de mens Christus Jezus en voor ons de prijs te betalen: de dood van Christus aan het kruis. Veel mensen stellen nu de vraag: “Waarom kon God niet gewoon vergeven?” Een directeur van een grote handelsmaatschappij zei: “Mijn werknemers doen vaak iets verkeerd, ze breken iets en ik vergeef ze het gewoon”. En hij voegde eraan toe: “Wilt u me wijsmaken dat ik iets kan dat God niet kan?” De mensen kunnen zich niet indenken dat wanneer er sprake is van vergeving dat er dan ook sprake is van betaling. Laten we als voorbeeld eens aannemen dat mijn dochter bij ons thuis een vaas breekt. Ik ben een liefhebbend en vergevingsgezind vader, dus ik zet haar op mijn knie, druk haar tegen me aan en zeg: “Huil maar niet, schat, papa houdt van je en vergeeft je”. Degene aan wie ik dit verhaal vertel, zegt meestal: “Zo zou God ook moeten doen”. Dan vraag ik: “Wie betaalt de vaas?” Dat ben ik in feite. Vergeving wil niet zeggen dat er niet be- taald moet worden. Stel dat iemand u in bijzijn van anderen beledigt en later zegt u barmhartig: “Ik vergeef je”. Wie betaalt dan de prijs van de belediging? Dat bent u.
Dit is wat God heeft gedaan. God zei: “Ik vergeef je”. Maar Hij was ook bereid om zelf de prijs te betalen, aan het kruis.
We leren God werkelijk kennen uit Zijn eigenschappen. Maar een eigenschap is niet een gedeelte van God. Vroeger dacht ik, als ik al Gods eigenschappen nam - heiligheid, liefde, rechtvaardigheid, gerechtigheid - en ze optelde, dat de som dan gelijk zou zijn aan God. Maar dat is niet waar. Een eigenschap is niet een gedeelte van God, maar iets dat Gods wezen uitmaakt. Wanneer we bijvoorbeeld zeggen dat God liefde is, bedoelen we niet dat een gedeelte van God liefde is, maar dat liefde iets is dat Gods wezen uitmaakt. Wanneer God liefheeft, is Hij alleen maar Zichzelf.
Hier is een moeilijkheid gerezen als gevolg van het feit dat de mensen gingen zondigen. Een eeuwigheid geleden besloot God om de man en de vrouw te scheppen. Eigenlijk geloof ik dat de Bijbel aangeeft dat Hij man en vrouw schiep om Zijn liefde en majesteit met hen te delen. Maar toen Adam en Eva in opstand kwamen en hun eigen weg gingen, kwam de zonde het menselijk geslacht binnen. Dat was het moment waarop de mensen zondig werden of gescheiden van God. God bevond Zich in een moeilijke positie. Hij schiep mannen en vrouwen om Zijn glorie met Hem te delen en toch versmaadden zij Zijn aanwijzingen en geboden en kozen voor de zonde. Derhalve kwam Hij met Zijn liefde tot hen om hen te redden. Maar omdat Hij niet alleen een liefhebbend God is, maar ook een heilig en rechtvaardig God, zou juist die geaardheid van Hem ieder zondig mens willen uitroeien. De Bijbel zegt: “Want het loon van de zonde is de dood”. Zeg maar rustig dat God in moeilijkheden was.
In de Godheid - God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest - werd een besluit genomen. Jezus, God de Zoon, zou menselijk vlees aannemen. Hij zou de God-mens worden. Dit wordt beschreven in Johannes 1 waar staat dat het Woord vlees werd en onder ons woonde. En ook in Filippenzen 2, waar staat dat Christus Jezus Zichzelf ontledigd heeft en de gestalte van een mens heeft aangenomen. Jezus was de God-mens. Hij was net zozeer mens alsof Hij nooit God was geweest en net zozeer God alsof Hij nooit mens was geweest. Naar eigen verkiezing leefde Hij een zondeloos leven, in volkomen gehoorzaamheid aan de Vader. De Bijbelse waarheid: “Het loon van de zonde is de dood” was op Hem niet van toepassing. Omdat Hij niet alleen een beperkt mens is, maar ook een onbegrensd God, had Hij de onbegrensde mogelijkheid om de zonden van de wereld op Zich te nemen. Toen Hij naar het kruis ging, bijna tweeduizend jaar geleden, stortte een heilige, rechtvaardige God zijn toorn uit over Zijn Zoon. En toen Jezus zei: “Het is volbracht”, was Gods rechtvaardige aard tevreden gesteld. Je zou kunnen zeggen dat God op dat moment ‘verlof kreeg’ om de mensheid met liefde te behandelen zonder een zondig mens te hoeven verdelgen, omdat Gods rechtvaardige aard bevredigd was door Jezus’ dood aan het kruis.
Ik vraag de mensen dikwijls: “Voor wie is Jezus gestorven?” en meestal antwoorden ze: “Voor mij”, of “Voor de wereld”. En dan zeg ik: “Ja, dat is zo, maar voor wie is Jezus nog meer gestorven?” en dan antwoorden ze meestal: “Dat weet ik niet”. Mijn antwoord luidt: “Voor God de Vader”. Ziet u, Christus is niet alleen voor ons gestorven, maar Hij stierf ook voor de Vader. Dit wordt beschreven in Romeinen 3, waar het gaat over het zoenoffer. Zoenoffer betekent eigenlijk het voldoen aan een eis. En toen Jezus stierf aan het kruis stierf Hij niet alleen voor ons, maar Hij stierf om aan de heilige en rechtvaardige vereisten van Gods wezenlijke aard te voldoen.
Een voorval in Californië enkele jaren geleden, is een goede illustratie bij wat Jezus aan het kruis deed om Gods probleem met de zonden van de mensen op te lossen. Een jonge vrouw werd aange- houden omdat ze te hard reed. Ze kreeg een bon en moest voorkomen. De rechter las de dagvaardi- ging en vroeg: “Schuldig of onschuldig?” De vrouw antwoordde “Schuldig”. De rechter gaf een hamerslag op de tafel en legde haar een boete op van $100 of tien dagen hechtenis. Toen gebeurde er iets wonderlijks. De rechter stond op, deed zijn toga uit, kwam achter de tafel vandaan, haalde zijn portefeuille tevoorschijn en betaalde de boete. Hoe is dit te verklaren? De rechter was haar vader. Hij hield van zijn dochter maar hij was een rechtvaardig rechter. Zijn dochter had de wet overtreden en hij kon niet alleen maar tegen haar zeggen: “Omdat ik zoveel van je houd vergeef ik je. Je kunt gaan”. Als hij dat had gedaan, zou hij geen rechtvaardig rechter zijn geweest. Hij zou de wet niet hebben gehandhaafd. Maar hij hield zoveel van zijn dochter dat hij bereid was om zijn ambts- gewaad af te leggen en naar voren te lopen en als haar vader voor haar te handelen en de boete te betalen.
Deze illustratie laat enigermate zien wat God door Jezus Christus voor ons deed. Wij hebben gezondigd. De Bijbel zegt: “Het loon van de zonde is de dood”. Hoeveel Hij ook van ons hield, God moest de hamerslag laten vallen en zeggen: de doodstraf, omdat Hij een rechtvaardig God is. Maar Hij is ook een liefhebbend God, en Hij hield zoveel van ons dat Hij bereid was van de troon af te komen in de gedaante van de mens Christus Jezus en voor ons de prijs te betalen: de dood van Christus aan het kruis. Veel mensen stellen nu de vraag: “Waarom kon God niet gewoon vergeven?” Een directeur van een grote handelsmaatschappij zei: “Mijn werknemers doen vaak iets verkeerd, ze breken iets en ik vergeef ze het gewoon”. En hij voegde eraan toe: “Wilt u me wijsmaken dat ik iets kan dat God niet kan?” De mensen kunnen zich niet indenken dat wanneer er sprake is van vergeving dat er dan ook sprake is van betaling. Laten we als voorbeeld eens aannemen dat mijn dochter bij ons thuis een vaas breekt. Ik ben een liefhebbend en vergevingsgezind vader, dus ik zet haar op mijn knie, druk haar tegen me aan en zeg: “Huil maar niet, schat, papa houdt van je en vergeeft je”. Degene aan wie ik dit verhaal vertel, zegt meestal: “Zo zou God ook moeten doen”. Dan vraag ik: “Wie betaalt de vaas?” Dat ben ik in feite. Vergeving wil niet zeggen dat er niet be- taald moet worden. Stel dat iemand u in bijzijn van anderen beledigt en later zegt u barmhartig: “Ik vergeef je”. Wie betaalt dan de prijs van de belediging? Dat bent u.
Dit is wat God heeft gedaan. God zei: “Ik vergeef je”. Maar Hij was ook bereid om zelf de prijs te betalen, aan het kruis.